Ένα μόνο σημείο μέτρησης συχνά δεν αντικατοπτρίζει τις πραγματικές συνθήκες του δρόμου. Η χρήση οπτικών αισθητήρων δίνει δεδομένα για μια μεγαλύτερη επιφάνεια αντί για σημειακή μέτρηση. Οι αισθητήρες μπορούν να τοποθετηθούν οπουδήποτε, αρκετά μέτρα πάνω από το έδαφος και χρησιμοποιούνται ευρέως στην παρακολούθηση γεφυρών όπου η χρήση επεμβατικών αισθητήρων είναι πολλές φορές απαγορευτική. Μετρούν τις συνθήκες που επικρατούν στην επιφάνεια του οδοστρώματος όπως η υγρασία, ο πάγος, το χιόνι ή ο παγετός καθώς και τα ύψη κάλυψης με νερό, το ποσοστό πάγου στο νερό και τη θερμοκρασία του σημείου πήξεως του νερού (freezing point). Αυτές οι μετρήσεις καθορίζουν τον συντελεστή τριβής στο δρόμο. Τα μεγάλα πλεονεκτήματα των αισθητήρων οπτικής παρακολούθησης είναι η εύκολη εγκατάσταση και ενσωμάτωσή τους σε υπάρχοντα δίκτυα αλλά και η ακρίβεια των μετρήσεων τους.
Σημείωση: το ύψος του φιλμ νερού μετριέται σε μικρόμετρα. Από μόλις 10 μικρόμετρα, ένας δρόμος δεν είναι πλέον στεγνός. Με περισσότερα από 700 μικρόμετρα (0,7 mm), υπάρχει κίνδυνος υδρολίσθησης.